Ніна АКСЁНЧЫК Вершы Украіне ў цяжкі для Украіны час НЯБЕСНАЯ СОТНЯ Звычайныя учора у краіне Рабочыя, настаўнікі. Міколы, Галі.... Як звон бяды прабіў над Украінай— Салдатамі, Героямі пастаялі. Пакінулі і працу, і радзіну – Сталі ўсе адна сьвятая раць. За гонар чалавечы. За Айчыну Пайшлі, як продкі, горда паміраць. Даруй, матулечка, што я цябе пакінуў. Што не дагледзеў старасьці твае.. Я ведаю, што кожны міг загіну – Ды зло трываць ўжо сілы не стае! Даруй, каханая, што я цябе пакінуў. Начэй каханьня не дапіў. Не даласкаў. Я ведаю, што кожны міг загіну— Каб генафонд наш зорны, сакаліны Вораг за мяжу не прадаваў! Даруйце, дзетачкі, што вас пакінуў. Ды казкі вашы БТРы павязьлі. Я ведаю, што кожны міг загіну – Каб вы рабамі, дзеткі, не расьлі! Страляюць снайперы па нашай волі. Каб запалохаць нас. Бандыцкую на трон вярнуць “радню”. А на Майдане патрыётаў болей, Болей, болей.... І нават чэрці нас баяцца як вагню! Стаім мы Сеччу мужнай на Майдане. Крывавую цалуем мы зямлю. Бо верым, што ніколі не завяне Дух змагарны. Адпор дадзім і чорту і Крамлю! І сьмерці не баімся. Добра знаем Продкаў Запавет - як белы май: Душы воінаў, хто гінуць за Радзіму, Адразу, бяз суду, ідуць у РАй. Мы ўжо ня ў целе. Ў небе. Дома. І плакаць, родныя, па нас ня варта. Мы цяпер, як і Багам вядома: Нябесная, сьвятая Роду варта. Не плач так роспачна, матуля... Твае сьлёзы—кроў із-пад нажа. Зямны наш час адлічвае зязюля. Не знае сьмерці воіна душа. Я цябе, матулька, не забуду. Сьпеў пачуеш першы салаўя. Ці ля парога кветы мяты-руты— Ведай, родная, што гэта я. Я павернусь, я павернусь на Украіну Зорным ліўнем. Працай ратая. Будзе вецер цалаваць каліну— Ведай, любая, што гэта я. Я буду вечна з вамі ва Ўкраіне Сьвятлом заранкі. Зорак сьпеў здаля. Анёл-ахоўнік на жыцьця вашай сьцяжыне--- Дзеткі, ведайце, што гэта я. Я буду променем жывым Ярылы— Каб Роду нашага не зьвяла шчасьця ніць. Даждом я буду ціхім, мілым Каб нівы родныя ў засуху жывіць. І буду вечна мечам Перуновым На тых, хто хоча Украіну ўсьмярціць! Або прадаць духоўныя жыцьця асновы! Такіх бяз літасьці я буду вечна біць! 29, 30. 03. 2014 да 40 -ка дзён Нябеснай Сотні

Теги других блогов: Ніна АКСЁНЧЫК Вершы Украіна